Tijdens de raadsvergadering van dinsdag 26 januari stond de opvang van vluchtelingen in Schiedam ter discussie. Een pandeigenaar op de Willem Passtoorsstraat is bereid gevonden een pand beschikbaar te stellen voor ongeveer 50 vergunninghouders. Frans Hamerslag die namens Progressief Schiedam en GroenLinks het woord voerde noemde de oplossing niet ideaal, maar wel ‘een praktische tijdelijke oplossing’. Tegelijk had hij de nodige vragen, want waarom is de gemeente niet in staat ‘deze groep statushouders in te passen in de reguliere woningvoorraad van Schiedam?’ Waarmee hij tegelijk de vraag aan de orde stelde wat het college gaat doen om de sociale woningmarkt vlot te trekken.
Compassie
De raad heeft zich tijdens de inloopbijeenkomsten voor de omwonenden op vrijdag 15 januari een beeld kunnen vormen van de locatie, de opvangmogelijkheden en de reacties van de omwonenden. Hamerslag daarover: ‘Ik wil een compliment maken aan de vele buurtbewoners die wij op de bijeenkomsten gezien en gesproken hebben. De meerderheid staat niet afwijzend tegenover dit project’. Er zijn ook bewoners tegen. Een aantal hebben hun visie keurig verwoord bij de bijeenkomst en bij de commissievergadering van vorige week. Hamerslag concludeerde dat mensen vragen en zorgen hebben, maar dat er ook sprake is van compassie.
Sociale woningmarkt
Namens Progressief Schiedam en GroenLinks hechtte Hamerslag er waarde aan ‘te melden dat het goed is dat Schiedam dit deel van zijn verantwoordelijkheid in de vluchtelingenproblematiek neemt’. Tegelijk merkte hij op dat het hier om opvang van statushouders gaat, ‘een groep waar we toch al een opgave voor hadden. Dit staat dus wel los van een verzoek van COA: we hebben het nu niet meer over asielzoekers want deze mensen hebben al asiel gevonden’. Met andere woorden: ‘We moeten niet proberen goede sier te maken met iets dat in ieder geval al binnen onze reguliere taakstelling viel’.
Over de nu gevonden oplossing was Hamerslag kort: ‘De keuze voor dit gebouw vinden wij niet ideaal’. Het is een praktische oplossing, ‘niet meer en niet minder’. Wat Progressief Schiedam en GroenLinks zorgen baart, is ‘dat wij niet in staat zijn deze groep statushouders in te passen in de reguliere woningvoorraad van Schiedam, wat de beste oplossing zou zijn’.
De vraag van Hamerslag is dan ook ‘wat dit college gaat doen om deze sociale woningmarkt weer vlot te trekken? Het probleem ligt immers niet bij de komst van deze 50 mensen. Is deze woonvoorziening dan niet meer symptoombestrijding in plaats van een oplossing?’
Bovendien is het de vraag wat er de komende jaren gaat gebeuren: ‘De opgave voor statushouders zal naar verwachting alleen maar groter worden. Hoe gaat Schiedam daar mee om?’
Onduidelijke antwoorden college
Het college bleef onduidelijk in haar antwoorden. Als er meer asielzoekers komen, zullen daar regionale afspraken over gemaakt worden, maar daar bleef het bij. De vraag over de stagnerende woningmarkt werd in eerste instantie zelfs volledig genegeerd.
Hamerslag wilde weten hoe het zit met de doorstroming naar reguliere huisvesting. Krijgen mensen uit de voorgestelde voorziening voorrang ten opzichte van mensen die rechtstreeks uit een AZC komen? In dat geval is er sprake van rechtsongelijkheid.
Wethouder Stam gaf schoorvoetend aan dat er sprake moet zijn van maatwerk, maar dat bij gelijke geschiktheid de mensen die al in Schiedam zijn, bij gelijke geschiktheid, voor gaan. Voor Progressief Schiedam en GroenLinks is dit een principieel onderwerp: beide fracties zijn het hier niet mee eens, maar er is op dit moment geen alternatief voorhanden.
Na langdurig fractieoverleg stemde de GroenLinks fractie in met de opvang van statushouders. Progressief Schiedam stemde verdeeld: Frans Hamerslag voor en John Maris tegen. De fractie kent geen fractiediscipline op onderwerpen waar zij zich niet in het verkiezingsprogramma aan geconformeerd heeft.
